Bobath Terapisi
Bobath terapisi en genel tanımı ile nörogelişimsel bir tedavi yöntemidir. Tüm dünyada yenidoğan döneminden sonraki fizyoterapi yaklaşımlarına temel olan bir yöntemdir. Çocukların hareket yöntem ve stratejilerinin değerlendirilmesi ve yönlendirilmesini hedefler.
Fizyoterapist Bertha Bobath ve eşi Nörofizyolog Karel Bobath tarafından 1940’lı yıllarda geliştirilmiş ve 1960’larda çocuklarda kullanılmaya başlanmıştır.Serabral Palsi başta olmak üzere duyu motor problemler yaratan bir çok nörolojik hastalıkta kullanılmaktadır. Doğru hareketi ortaya çıkarmak ve doğru duyu tecrübeleri yaratabilmek için doğru tutuş teknikleri, ,doğru ağırlık aktarımları, derin duyunun geliştirmesi ve anahtar noktalar kullanılarak yapılan fasilitasyonlar çocuklarda varolan potansiyelleri içinde doğru hareketi mümkün kılmaktadır. Tedavi aktif ve dinamiktir. Fonksiyonelliğin sağlanması için aktivitelerle eğitim esas alınır. Vücut dizilimine maksimum özen gösterilir. Hareket, koordinasyon ve dengenin geliştirilmesi ile iç içe geçmiş farklı aktivitelerin bir hareket akışı içinde yapılması sağlanabilmektedir.Duyu motor aktiviteyi arttırıcı pozisyon ve hareketlerle tonus düzenlenir ve postral kontrolün sağlanmasına destek olunur. Hareketler fonksiyon içinde aktive edilerek günlük yaşam içinde de sürdürülmesi hedeflenir. Bu amaçlar doğrultusunda farklı fizik tedavi uygulamaları(bantlama teknikleri-NMES vb.),ortez ve adaptif cihaz kullanımıda sürüce dahil edilerek bütünleşmiş bir program uygulamaya konulur.
Bobath terapisi bir method veya teknik değildir. Rijit değil değişkendir ve kullaılmaya başlandığı yıllardan günümüze kadar bilimsel veriler ışığında gelişim ve değişim göstererek gelmiştir.Çocuklarımızda temel problem postral kontrol,hareket ve koordinasyonda bozukluklar olsada kişisel özellikler,genetik yapı,motivasyon,algı,motor deneyimler,çevresel gereklilikler,nöral iyileşme düzeyi gibi faktörlerde çocukları etkilemekte buda standart teknikler yerine dinamik bir yaklaşımı mecbur kılmaktadır.
Özetle bobath terapisi:Çocuk fizyoterapistlerince çocukların varolan performansı gözlemleme-analiz etme-yorumlama ve sonrasında çocuğun potansiyeli değerlendirilerek mevcut sınırlılıklar içinde maksimum bağımsızlık sağlamak için kişiselleştirilmiş bir programın belirlenerek fonsiyonel bir şekilde uygulamaya konduğu nörogelişimsel yaklaşımlar bütünüdür.